Wspomnienie Pana Profesora Wojciecha Oszywy
19 listopada 2021 roku w wieku 94 lat zmiarł profesor dr inż. Wojciech Oszywa. Życie zawodowe Profesora Wojciecha Oszywy bogate było w wiele różnorodnych doświadczeń i chociaż znacząca ich część wiązała się z Jego działalnością w Wojskowej Akademii Technicznej to bardzo istotnym doświadczeniem i szczególną „przygodą” naukową była praca w Wojskowym Instytucie Łączności w Zegrzu. W połowie 1984 r. prof. W.Oszywa stanął przed nowym wyzwaniem, bowiem wówczas objął stanowisko Komendanta Wojskowego
Profesor objął kierowanie Instytutem w znamiennym momencie, bowiem w tym czasie prowadziliśmy bardzo zaawansowane prace nad dużymi projektami badawczymi – w tym w szczególności prace nad nową generacją systemów łączności pola walki. Efekt tych prac został wdrożony do produkcji i stał się podstawowym systemem łączności Sił Zbrojnych RP. Zakończona sukcesem finalizacja prac nad tym systemem stała się możliwa w dużej mierze dzięki aktywności Profesora w trudnych, przełomowych momentach realizacji projektu.
Praca w WIŁ stworzyła Profesorowi możliwość wejścia w tematykę ochrony informacji w sieciach telekomunikacyjnych i informatycznych, tzn. w obszar kryptologii i szeroko rozumianego podsłuchu. Stało się to dla Niego – jak wspominał w monografii wydanej na 50-lecie WIŁ - nową przygodą naukową, która zaowocowała wprowadzeniem do WAT odpowiedniego przedmiotu, którego Profesor był wykładowcą.
W cytowanej monografii Profesor wspomina swoje pierwsze kontakty z naszym instytutem (wówczas nazywającym się Poligonem naukowo – badawczym sprzętu łączności) . Miały one miejsce w 1951roku, gdy na naszym terenie kierował wykonaniem stanowisk do ćwiczeń laboratoryjnych dla powstającej w tym czasie Wojskowej Akademii Technicznej. Później,w początku lat 60., kontakty z Instytutem zaowocowały osobistą korzyścią dla Profesora, bowiem ówczesny Komendant udostępnił Profesorowi nasze laboratoria w celu przeprowadzenia eksperymentów do pracy doktorskiej z zakresu analizy zrozumiałości mowy.
Należy podkreślić, że Profesora Oszywa nie tylko wspierał aktywizację naukową pracowników Instytutu, doceniał także wagę integracji zespołów badawczych. Stąd nie do przecenienia była Jego działalność prowadząca do organizacji wspólnego spędzania czasu, np. w postaci rodzinnych wyjazdów narciarskich. Stało się to pasją i nawykiem kontynuowanym do dzisiaj przez znaczną część naszego personelu.
W 1991 r. po 40 latach w mundurze prof. Oszywa pożegnał się z wojskiem i przeszedł na emeryturę w stopniu pułkownika. Nie zaprzestał jednak działalności naukowej i dydaktycznej. Pracował na etacie profesora zwyczajnego w Wojskowej Akademii Technicznej i równocześnie kontynuował pracę w Wojskowym Instytucie Łączności.
Śmierć Profesora okryła nas wielkim żalem i smutkiem. Cześć Jego pamięci.